Είναι συχνές σε ποσοστό (19,6%), ανευρίσκονται πάνω από μια κύστη σε άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών.
Συνήθως είναι ασυμπτωματικές.

Μικρό ποσοστό από αυτές τις κύστες θα εξαλλαγούν σε κακοήθεια.(ΙPMN- βλεννώδη κυσταδενώματα πάνω από 3εκ).
Η σωστή διάγνωση είναι το κλειδί της θεραπευτικής αντιμετώπισης τους και γίνεται με αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία και με ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα και λήψη βιοψίας ή κυτταρολογικού υλικού.

Οι παγκρεατικές κύστεις διακρίνονται σε συγγενείς ποσοστό (5%), σε κυστικά νεοπλάσματα (20%-40%), και ψευδοκύστεις του παγκρεάτος σε ποσοστό (50% -70&).

Η ψευδοκύστη του παγκρέατος δημιουργείται μετά από οξύ βαρύ επεισόδιο παγκρεατίτιδας. Είναι διαφόρου μεγέθους από μερικά εκατοστά σε διάμετρο έως και πάνω από 10 έως 20εκ.

Συχνά πιέζει το τοίχωμα του στομάχου ή την αρχή του δωδεκαδακτύλου και προκαλεί συμπτώματα όπως πόνο, τάση για έμετο ή εμέτους, ανορεξία,ίκτερο και απώλεια βάρους.

Η θεραπευτική ενδοσκοπική αντιμετώπιση είναι η παρακέντηση της ψευδοκύστης μέσω του τοιχώματος του στομάχου με τη βοήθεια του ενδοσκοπικού υπερηχογραφήματος.

Με τη μέθοδο αυτή συρρικνώνεται το τοίχωμα της κύστης σε διάστημα 1 έως 2 μηνών, λόγω της ροής του υγρού της κύστης μέσω της τοποθετημένης ενδοπρόθεσης (πλαστικής ή μεταλλικής) κατά τη διάρκεια της παρακέντησης.